“Als jij het leuk vindt, moet je het gewoon doen”

Dana Groner groeide op in een technisch gezin. Als kind liep ze graag rond in de werkplaats van een een engineer. “Ik wist toen nog niet dat ik de techniek in wilde, maar ik vond het altijd fascinerend om te zien hoe dingen werkten,” vertelt ze. Die nieuwsgierigheid groeide uit tot een passie voor begrijpen, analyseren en creëren, precies wat ze nu doet als engineer.

Afgestudeerd met een 10
Na haar Engelstalige studie Embedded Systems Engineering aan de HAN in Arnhem studeerde Dana af met een 10, dankzij een project bij CERN in Genève. Ze ontwikkelde een snellere manier om elektronische modules van een deeltjesdetector te kalibreren. “Door het proces opnieuw op te bouwen in een ander programma, werd het proces zeven keer versneld.” CERN was onder de indruk en inmiddels is Dana begonnen aan een master. Ook voor die master wil ze zich verder verdiepen in technische ontwikkelingen bij CERN.

“Het viel op als ik niet in de les was”
Tijdens haar studie was Dana vaak de enige vrouw. “In het eerste jaar waren we met tien internationale studenten. Ik was de enige vrouw. Later werden de groepen samengevoegd met Nederlandse studenten. Ook toen was het vrouwenquotum minimaal. Dana voelde zich nooit buitengesloten, maar merkte wel dat ze anders werd gezien. “Als ik niet in de les was, viel dat op. Bij jongens werd dat minder snel opgemerkt. En af en toe waren er aannames: goedbedoeld, maar wel vermoeiend. Je bent altijd net iets zichtbaarder dan de rest.”

“Ik wil niet dat mensen zich anders gaan gedragen omdat ik er ben”
In projectgroepen met andere disciplines merkte Dana dat de omgang soms ruw was, met inside jokes of opmerkingen die niet oké waren. “Als iets niet klopt, zeg ik dat. Maar ik wil ook dat mensen zichzelf kunnen zijn. Voor mij gaat het om samenwerken met respect, zonder toneelspel.”

Het rolmodel worden, wat ik nooit heb gehad
Op de vraag of ze iemand had om naar op te kijken, is Dana openhartig. “Mijn eerste kennismaking met techniek kwam via een mannelijk familielid. Een vrouwelijk rolmodel had ik niet, niet als kind, niet tijdens mijn studie en ook niet tijdens mijn stage.”

Dat gemis wil ze anderen besparen. “Ik weet hoe belangrijk het is om iemand te zien die op jou lijkt. Als ik die persoon kan zijn, dan wil ik dat doen. Na mijn studie wil ik gastlessen geven en jongeren inspireren om ook dit vak te kiezen.”

“Ook in de sportschool wil ik weten hoe iets werkt”
Techniek stopt voor Dana niet bij haar opleiding. “Ik sport veel zwemmen, hardlopen, krachttraining. En dan wil ik weten wat de meest efficiënte manier is om te trainen, te herstellen, te eten. Hoe je bloedsuiker werkt, hoe je lichaam energie gebruikt. Ik zoek alles uit.” Die analytische aanpak zit diep. “Voor mij is dat geen moeite, het is gewoon hoe ik kijk naar de wereld. Ik wil weten hoe iets werkt. Dat is wat techniek voor mij is.”

Jouw toekomst, jouw keuze
Voor jonge vrouwen die twijfelen over techniek, heeft Dana een heldere boodschap. “Sommigen vinden het intimiderend, zo’n klas vol jongens. Of ze denken: dat is niet mijn wereld. Maar dan zeg ik altijd: laat dat beeld los. Vraag jezelf af: als het geen mannenwereld zou zijn, zou je het dan wél doen?” Ze besluit: “Laat je toekomst niet bepalen door het feit dat er nu vooral mannen in de techniek zitten. Als jij het leuk vindt, moet je het gewoon doen.”

Word rolmodel en inspireer de volgende generatie
Bij VHTO geloven we dat techniek en IT voor iedereen zijn. Toch kiezen in Nederland nog altijd relatief weinig meiden voor een studie of carrière in deze richtingen. Eén van de belangrijkste redenen? Een gebrek aan zichtbare vrouwelijke rolmodellen. Daar willen we iets aan doen. En daar hebben we jou voor nodig. Interesse? Geef je op via https://www.vhto.nl/aanbod/spiegelbeeld/